Zdjęcie z krzyża duża płaskorzeźba drewno XX wiek 95x68 cm

Zdjęcie z Krzyża – XIII Stacja Drogi Krzyżowej

Unikatowa, duża płaskorzeźba o głębokim ładunku emocjonalnym, przedstawiająca XIII stację Drogi Krzyżowej – Zdjęcie z Krzyża. Scena osadzona jest w prostej, lecz symbolicznej krzyżującej się ramie, nadającej kompozycji dodatkowej głębi.

Opis sceny

Przedstawiona scena nawiązuje do wydarzenia, gdy ciało Chrystusa zostało zdjęte z krzyża po Jego śmierci. Jest to jeden z najbardziej poruszających momentów pasyjnych, pełen żalu, smutku, ale także czułości i oddania.

W centralnym punkcie płaskorzeźby znajduje się martwe ciało Chrystusa, delikatnie podtrzymywane przez towarzyszące Mu postacie. Artysta z niezwykłą precyzją oddał wycieńczone ciało Zbawiciela, widoczne ślady męki – bezwładną sylwetkę, napięte mięśnie, wyraźnie wyrzeźbione żebra .

Postacie biorące udział w scenie zostały przedstawione w sposób pełen ekspresji:

• Matka Boża – pochyla się nad ciałem swojego Syna, jej twarz wyraża niewyobrażalny ból, ale jednocześnie czułość i miłość matczyną.
• Święty Jan Ewangelista – wierny uczeń Chrystusa, ukazany z gestem troski, z widocznym przejęciem na twarzy.
• Maria Magdalena – klęczy przy ciele Zbawiciela, trzyma Jego rękę, co jest nawiązaniem do wcześniejszej sceny namaszczenia.
• Nikodem i Józef z Arymatei – mężczyźni, którzy zdjęli ciało Jezusa z krzyża, podtrzymują je delikatnie, okazując szacunek i pokorę wobec świętego ciała.

Artysta zadbał o wyjątkową dbałość o detale – rzeźbione dłonie splecione w geście troski, realistycznie oddane fałdy szat, ekspresyjna mimika twarzy pełna żalu i skupienia. Każda z postaci zdaje się uczestniczyć w cichej kontemplacji tego dramatycznego momentu.

Kompozycja sceny ukazuje ciało Chrystusa w pozycji poziomej, co podkreśla jego bezwładność i śmierć, a jednocześnie wprowadza subtelny ruch w układzie postaci – każda z nich jest pochylona nad Zbawicielem, jakby próbowała Go jeszcze raz dotknąć i pożegnać.

Światło i cienie, uwypuklone dzięki płaskorzeźbionej formie, dodają całości dramatyzmu i głębi.

Opis techniczny i stan zachowania

• Pochodzenie: XX wiek
• Technika: Płaskorzeźba w drewnie, prawdopodobnie jesion
• Wymiary:

  Wysokość całkowita (z ramą): 95 cm

  Szerokość ramy: 53 cm

  Wysokość belek pionowych: 110 cm

  Szerokość belek poziomych: 80 cm

Całość została wyrzeźbiona z jednego kawałka drewna, co świadczy o niezwykłej precyzji i kunszcie twórcy. Drewno i polichromia zachowały się w doskonałym stanie – brak ubytków, zadrapań czy uszkodzeń.

Płaskorzeźba wyróżnia się swoją masywnością i artystycznym ciężarem gatunkowym. Jest to nie tylko wyjątkowe dzieło sakralne, ale również doskonały element dekoracyjny o głębokim znaczeniu duchowym.